توسط : در این مطلب به حقایق فیلم های پدرخوانده به کارگردانی فرانسیس کاپولا می‌پردازیم؛ تا انتها همراه مجله مستر دیالوگ باشید.
در سال 1972 میلادی، فرانسیس فورد کاپولا، نخستین فیلم پدرخوانده را براساس کتابی با همین نام با قلم ماریو پوزو بر روی پرده‌های سینما روایت کرد. شاید اگر همان سال به اهالی دنیای سینما و فیلمبازان می‌گفتید که فیلم پدرخوانده تا 50 سال بعد همچنان مورد توجه قرار دارد، بسیار تعجب می‌کردند!
در این فیلم کاپولا داستان زندگی خانواده ویتو کورلئونه بین سال‌های 1945 تا 1955 را روایت می‌کند. خانواده‌ای مافیایی که با هنرنمایی بازیگران مطرحی همچون مارلون براندو، آل پاچینو، جیمز کان، رابرت دووال، تالیا شایر، ریچارد اس. کاستلانو، جان کازال و دایان کیتون شما را با خود به دل کثافتی که در دل سازمان‌های مافیایی در جریان است می‌برد. اما جدای از داستان، هنرنمایی بی‌نظیر بازیگران مشهور این اثر، حواشی فیلم پدرخوانده نیز باعث شده است همچنان این اثر موردتوجه اهالی سینما باشد. در ادامه به مهم ترین حقایق فیلم های پدرخوانده می‌پردازیم.
حقیقت 1: هیچ خبری از هل دادن خبرنگار در فیلمنامه نبود
اگر صحنه عروسی ابتدای فیلم پدرخوانده را به یاد آورید، بدون شک خاطر دارید که در میان عروسی جیمز کان خبرنگاری را به عقب هل می‌دهد، بدون شک شاید تعجب کنید اما باید بدانید که چنین چیزی پیش‌تر در فیلمنامه وجود نداشته است! کان در ادامه‌ی بازی بداهه‌اش، پول دوربین را هم پرداخت می‌کند که این صحنه نیز در فیلم باقی ماند.
حقیقت 2: مارلون براندو نمی‌توانست دیالوگ حفظ کند!
باورتان می‌شود؟ یکی از بزرگ‌ترین بازیگران تاریخ سینما، که خیلی‌ها او را بهترین بازیگر مرد تمام دوران می‌دانند، اعتقادی به حفظ کردن دیالوگ‌ها نداشت! مارلون براندو، ستاره افسانه‌ای، برای فیلم‌هایی مثل The Godfather هم حاضر نبود متن‌ها را از بر کند. به همین خاطر، تیم تولید مجبور می‌شد دیالوگ‌هایش را روی کارت‌هایی بنویسد و آن‌ها را طوری در صحنه پنهان کند که دوربین نبیند، حتی شاید جالب باشد بدانید که عوامل فیلمبرداری گاهی مجبور می‌شدند تا دیالوگ های مارلون براندو را روی بدن سایر بازیگران بنویسند!
اگرچه چنین چیزی برای تولید کنندگان و سایر بازیگران فیلم پدرخوانده کلافه کننده بود؛ اما براندو باور داشت که اگر فقط مفهوم کلی دیالوگ را بداند، می‌تواند با بداهه‌پردازی و خلاقیت بیشتر، بازی زنده‌تری ارائه دهد. به نظر ما شاید یکی از جالب‌ترین و خنده‌دارترین حقایق فیلم The Godfather همین است!
حقیقت 3: فرانسیس فورد کاپولا به دلیل مشکلات مالی به این پروژه پیوست!
بدون شک با خواندن تیتر تعجب کرده‌اید و این باور که فرانسیس فورد کاپولا از ابتدا به رمان پدرخوانده باور داشته است در ذهنتان شکسته شده! دقیقا در سال 1969 که کتاب پدرخوانده به قلم ماریو پوزو به فروشی باورنکردنی دست پیدا کرده بود، فرانسیس فورد کاپولا نخستین بار که این رمان را خواند اعتراف کرد حتی رغبتی نداشته که آن را به پایان برساند! همچنین در همان زمان او به همراه جورج لوکاس، خالق دنیای جنگ ستارگان، استودیویی به نام زوتروپ آمریکایی زده بودند و قصد داشتند تولیدات مستقل خودشان را داشته باشند؛ اما سرانجام کاپولا به اصرار لوکاس و پارامونت پیکچرز، مسئولیت کارگردانی فیلم پدرخوانده را پذیرفت.
حقیقت 4: عبارت دون کورلئونه در ایتالیایی اشتباه است!
فرانسیس فورد کوپولا در جایی اشاره کرده که اصطلاح «دون کورلئونه» در زبان ایتالیایی از نظر گرامری اشتباه است. در زبان ایتالیایی، واژه‌ی «دون» که معادل «عمو» در انگلیسی است، باید پیش از نام کوچک قرار بگیرد، نه نام خانوادگی. بنابراین شکل صحیح آن می‌شود «دون ویتو» یا «دون مایکل»، نه «دون کورلئونه»؛ با این حال نویسنده رمان، ماریو پوزو، که تسلط بالایی بر زبان ایتالیایی نداشت، به‌اشتباه از عبارت «دون کورلئونه» استفاده کرد. جالب اینجاست که همین اشتباه، با محبوبیت بی‌نظیر فیلم، به یکی از ماندگارترین حقایق فیلم های پدرخوانده تبدیل شد و این اصطلاح حتی وارد فرهنگ عامه در کشورهای مختلف شد!
حقیقت 5: کاپولا و چالش‌های او با مارلون براندو
در پشت‌صحنه ساخت فیلم The Godfather، تنش‌هایی بین فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان فیلم، و مارلون براندو، بازیگر نقش اصلی، شکل گرفت که کمتر کسی از آن‌ها خبر دارد. فکر می‌کنیم که حتی شما هم که الان این جملات را خواندید مقداری از این بابت تعجب کردید!
براندو که برای ایفای نقش دون ویتو کورلئونه انتخاب شده بود، با کاپولا بر سر شیوه بازی و تعامل شخصیت‌ها اختلاف نظر داشت. او با تأکید بر ریشه‌های فرهنگی و اصالت ایتالیایی نقش، خواستار اعمال تغییراتی در برخی صحنه‌ها شد. این موضوع و پافشاری‌های براندو باعث شده بود تا کاپولا با او دچار درگیری‌ها و چالش‌های زیادی شود.
از دیگر حقایق فیلم های پدرخوانده این است که براندو بارها به ساختار و تنظیمات فیلم اعتراض می‌کرد و حتی تصمیم‌های کاپولا را زیر سؤال می‌برد. این اختلافات در ابتدا جو فیلم‌سازی را متشنج کرد، اما در نهایت، با تلاش‌های متقابل، هر دو به تفاهم رسیدند و حاصل کارشان شاهکاری شد که در تاریخ سینما جاودانه شد.
همچنین قابل ذکر است که تنش‌ها میان مارلون براندو و کاپولا فقط محدود به مسائل بازیگری نبود. براندو پیشنهاد داد برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها، بخشی از فیلمبرداری را در جریان سفرهایش به ایتالیا انجام دهند، پیشنهادی که اگرچه درنهایت مورد تأیید کاپولا قرار گرفت و به واقع‌گرایی فیلم کمک کر؛ اما در ابتدا با چالش‌هایی برای او و برای برنامه ریزی تهیه کنندگان همراه بود.
حقیقت 6: کله اسب واقعی بود!
یکی از ترسناک‌ترین و بحث‌برانگیزترین حقایق فیلم های پدرخوانده که حتی صدای بسیاری از فعالان حقوق حیوانات را درآورد، مربوط به صحنه معروف کله اسب در تخت جک ولتز است. در تمرین این سکانس، از یک نمونه مصنوعی استفاده شد؛ اما درنهایت فرانسیس فورد کاپولا برای فیلمبرداری تصمیم گرفت از یک کله اسب واقعی استفاده کند. شاید با خودتان بگویید که بدون شک بازیگر از این موضوع خبر داشته است؛ اما خیر! بدون اینکه جان مارلی از این موضوع باخبر باشد فیلمبرداری با کله اسب واقعی انجام شد. در لحظه‌ای که دوربین در حال ضبط بود، مارلی واقعاً با کله بریده‌شده‌ای زیر پتوی خود مواجه شد و واکنش شوکه و فریادهایش کاملاً واقعی بود، چون او واقعاً از شدت ترس دچار شوک شده بود.
اگرچه این سکانس درنهایت به یکی از ماندگارترین سکانس های دنیای سینما تبدیل شد؛ اما به عقیده بسیاری انجام چنین کارهایی در حین فیلمبرداری می‌تواند به تروماتایز شدن بازیگران و عوامل فیلم و سریال منجر شود. نظر شما چیست؟ آیا شما با این تصمیم کاپولا موافق هستید یا نقدی به آن دارید؟ خوشحال می‌شویم که در بخش نظرات برای ما بنویسید.
حقیقت 7: آل پاچینو قرار نبود انتخاب شود
یکی دیگر از چالش‌هایی که فرانسیس فورد کاپولا با آن روبرو بود این بود که استودیو با انتخاب آل پاچینو برای نقش مایکل کورلئونه با او مخالفت می‌کرند. آن‌ها باور داشتند که بایستی بازیگر نام آشنا و مشهور دیگری برای این نقش انتخاب شود تا فروش فیلم افزایش پیدا کند.
آل پاچینو بعدها در طی مصاحبه‌ای درمورد انتخابش در این نقش و علاقه کاپولا به او عنوان کرد:
«به این فکر کردم که چطور قرار است در همچین نقشی بازی کنم؟! هیچ‌کس مرا نمی‌خواست به‌جز خود کاپولا.»
حقیقت 8: مشکلات بودجه فیلم پدرخوانده
یکی از مهم‌ترین و شاید اولین چالش‌هایی که فرانسیس فورد کوپولا در مسیر ساخت پدرخوانده با آن مواجه شد، مربوط به بودجه و محل فیلمبرداری بود. کمپانی پارامونت که به دنبال کاهش هزینه‌ها بود، از ماریو پوزو خواست تا فیلمنامه‌ای تهیه کند که داستان آن در دهه‌ی ۷۰ میلادی اتفاق بیفتد، نه در دهه‌ی ۴۰ که فضای اصلی رمان بود. اصلا همین مشکلات بودجه و فیلمبرداری بود که مارلو براندو پیشنهاداتی که پیش‌تر به آن اشاره کردیم را با کاپولا مطرح کرده بود.
با این حال وقتی کوپولا وارد پروژه شد، قاطعانه خواستار وفاداری به حال‌و‌هوای دهه‌ی ۴۰ در رمان پدرخوانده شد و حتی پیشنهاد پارامونت برای فیلمبرداری در خارج از نیویورک، مثل شهر کانزاس، را نیز رد کرد. او تأکید داشت که فیلم باید در بستر اصیل خود باقی بماند تا حس و فضای داستان به درستی منتقل شود.
کوپولا بعدها در مصاحبه‌ای گفت که در طی فیلمبرداری فیلم پدرخوانده، چندین بار تا مرز اخراج پیش رفته است؛ اما اتفاقات خوشایندی که در این حین برای او در عرصه سینما و بردن جایزه افتاده بود باعث شد تا عوامل تولید کننده تصمیمی بر اخراج او نگیرند.
حقیقت 9: کاپولا دست به اخراج خوبی داشت!
شاید جالب باشد بدانید که کاپولا در جریان تولید فیلم های پدرخوانده، برخی از اعضای تیم را به دلیل مخالفت با دیدگاه هنری‌اش کنار گذاشت و حتی کار به جایی رسیده بود که قصد داشت نیز تدوینگران را از فرآیند تولید بیرون کند. با این حال اگرچه کاپولا افراد زیادی را بیرون می‌کرد، در مقابل این موضعی که نشان می‌داد، او از برخی افراد مثل فیلم‌بردار گوردون ویلیس حمایت کرد؛ کسی که با استفاده خاص از نور و سایه‌ها، تصاویری تاریک و نمادین خلق کرد و این تصاویر او بود که حال و هوای متفاوتی به فیلم پدرخوانده داد.
حقیقت 10: گربه جزوی از فیلمنامه نبود!
یکی از جالب‌ترین و شاید بامزه‌ترین حقایق فیلم The Godfather به صحنه‌ی آغازین آن مربوط می‌شود؛ همان جایی که مارلون براندو در نقش دون ویتو کورلئونه با آرامش گربه‌ای را در آغوش گرفته است. نکته اینجاست که این گربه اصلاً در فیلمنامه وجود نداشت! در واقع نکته جالب‌تر اینکه، این گربه مارلون براندو یا دیگر اعضای تیم فیلمبرداری و بازیگران هم نبود؛ بلکه یک گربه ولگرد بود که در محل فیلمبرداری پرسه می‌زد و براندو همان لحظه تصمیم گرفت آن را در آغوش بگیرد و وارد صحنه شود. حضور ناگهانی این گربه، بدون هیچ برنامه‌ریزی قبلی، به یکی از نمادین‌ترین لحظات سینمای جهان تبدیل شد.
حقیقت 11: ماندگارترین سکانس، اشتباه‌ترین سکانس بود!
یکی از جالب‌ترین حقایق فیلم پدرخوانده مربوط به لنی مونتانا، بازیگر نقش لوکا براتزی، است. مونتانا که پیش‌تر یک کشتی‌گیر حرفه‌ای بود، به دلیل نداشتن تجربه‌ی کافی در عرصه‌ی بازیگری، هنگام ایفای نقش در مقابل مارلون براندو دچار اضطراب شدیدی شد. این استرس به حدی بود که حتی پس از یک روز کامل فیلمبرداری، نتوانست دیالوگ‌های خود را به‌درستی اجرا کند.
فرانسیس فورد کاپولا که فرصت تکرار فیلمبرداری این صحنه را نداشت، تصمیم گرفت از میان برداشت‌های موجود، بهترین اجرا را انتخاب کرده و در فیلم استفاده کند. این تصمیم، هرچند ناخواسته، باعث شد بُعدی انسانی‌تر به شخصیت لوکا براتزی افزوده شود؛ قاتلی خونسرد که پیش از دیدار با دون کورلئونه، با نگرانی مشغول تمرین دیالوگ‌های خود است.
حقیقت 12: آیا می‌دانستید دختر کاپولا در هر سه قسمت حضور داشت؟!
یکی از نکات قابل توجه در میان حقایق فیلم پدرخوانده، حضور سوفیا کاپولا، دختر فرانسیس فورد کاپولا، در هر سه قسمت این سه‌گانه است! او که سال‌ها بعد خود به کارگردانی برجسته در سینمای جهان تبدیل شد، در قسمت نخست فیلم در نقش نوزادی ظاهر می‌شود که در کلیسا غسل تعمید داده می‌شود. در قسمت دوم، وی یکی از دختران مهاجری است که همراه با ویتو کورلئونه با کشتی به سوی جزیره الیس سفر می‌کند. در نهایت، در قسمت سوم، نقش دختر مایکل کورلئونه را ایفا می‌کند؛ نقشی که در ابتدا قرار بود به وینونا رایدر واگذار شود، اما در نهایت از پروژه کنار گذاشته شد و سوفیا جایگزین او شد.
حقیقت 13: براندو در دهانش پنبه نداشت!
یکی از جالب‌ترین حقایق فیلم های پدرخوانده مربوط به ظاهر خاص شخصیت دون ویتو کورلئونه است. برخلاف تصور عموم، فک برجسته و خاص این شخصیت نه به وسیله پنبه یا دستمال خیس در دهان مارلون براندو در زمان فیلمبرداری، بلکه با یک پروتز دندانی حرفه‌ای ایجاد شد! تعجب کردید نه ؟ حق دارید، هرکسی موقع تماشای فیلم تصور می‌کند که پنبه‌ای در دهان مارلون براندو کار گذاشته‌اند.
براندو که در صحنه‌های تمرینی برای رسیدن به حالت دلخواه چهره از پنبه‌ی مرطوب استفاده می‌کرد، در نهایت از دندان‌پزشک خود خواست تا یک پروتز اختصاصی بسازد. این تصمیم خلاقانه، نقش مهمی در خلق تصویری ماندگار از پدرخوانده در تاریخ سینما داشت و یکی از رازهای پشت‌صحنه‌ی جذاب در میان حقایق کمتر شنیده‌شده‌ی سه‌گانه پدرخوانده محسوب می‌شود.
حقیقت 14: درگیری فرانک سیناترا و ماریو پوزو
از همان زمان که مخاطبین و منتقدین سینما، شخصیت جانی فونتین را در فیلم پدرخوانده دیده بودند، باور داشتند که این شخصیت براساس فرانک سیناترا ساخته شده است. ماریو پوزو خالق رمان پدرخوانده و کاپولا این موضوع را رد کردند؛ اما شاید جالب باشید که به دلیل این شباهت بسیار زیادی که وجود داشت، فرانک سیناترا هنگامی که ماریو پوزو را در رستورانی می‌بیند با لحنی عصبی گلایه خود را به اون منتقل و رکیک‌ترین و بدترین فحش‌های ممکن را نثارش می‌کند!
حقیقت 15: جک نیکلسون و رابرت دنیرو توسط کاپولا رد شدند!
فرانسیس کاپولا بر روی نقش مایکل کورلئونه در سری فیلم های پدرخوانده بسیار حساس بود و این موضوع باعث شده بود تا بازیگران بسیار مشهوری همچون «وارن بیتی»، «جک نیکلسون» و حتی «رابرت دنیرو» را برای ایفای نقش به عنوان مایکل کورلئونه رد کند. او باور داشت تنها آل پاچینو جوان است که می‌تواند در این نقش حضور داشته باشد.
حقیقت 16: تهدید عوامل فیلم توسط مافیا
یکی از جنجالی‌ترین حقایق فیلم های پدرخوانده به مخالفت جدی گروه‌های ایتالیایی-آمریکایی با تولید این فیلم برمی‌گردد. در سال ۱۹۷۰، اتحادیه‌ی حقوق شهروندی ایتالیایی-آمریکایی‌ها به رهبری رئیس مافیای وقت، جو کولومبو، تأسیس شد. این اتحادیه هدف خود را مقابله با کلیشه‌های توهین‌آمیز در رسانه‌ها اعلام کرد و از همان ابتدای اعلام ساخت فیلم پدرخوانده، جرقه اعتراض‌هایی را نسبت به ساخت چنین فیلمی زد.
فشارهای گروه‌های مافیایی به جایی رسید که عوامل فیلم تهدید به تعطیلی پروژه شدند. حتی پنجره‌ی خودروی آلبرت رودی (تهیه‌کننده فیلم) با شلیک گلوله شکسته شد و مدیر اجرایی پارامونت، رابرت ایوانس، از تماس‌های تهدیدآمیز علیه خودش و خانواده‌اش خبر داد. در نهایت، رودی با آنتونی کولومبو، پسر جو کولومبو، مذاکره کرد و توافقی شکل گرفت: سازندگان قرار شد تا واژه‌هایی مانند «مافیا» و «شغل خانوادگی ما» را از فیلمنامه حذف کنند و سود فروش شب افتتاحیه در نیویورک را به اتحادیه مافیا اهدا کنند. این توافق نقش مهمی در نجات پروژه و ادامه‌ی تولید این شاهکار سینمایی داشت.
حقیقت 17: نقش خالق جنگ های ستارگان در فیلم پدرخوانده
همه به خوبی می‌دانیم که شخصیت‌های بزرگی چون مارتین اسکورسیزی، فرانسیس فورد کاپولا و جورج لوکاس، نقش بسیار مهمی در شکل گیری پایه‌های بسیاری از جریانات در دهه 70 میلادی در هالیوود داشته‌اند؛ اما بدون شک از این موضوع خبر ندارید که جورج لوکاس، خالق دنیای جنگ‌های ستارگان، در فرآیند تولید فیلم پرداخونده نقش مهمی داشته است.
پیش‌تر اشاره کردیم که لوکاس، کاپولا را ترغیب کرده بود که هدایت این فیلم را برعهده بگیرد؛ اما با شروع ساخت فیلم، نقش لوکاس نیز پررنگ‌تر شد. یکی از وظایف کلیدی او، مونتاژ سکانس مربوط به جنگ داخلی بین خانواده‌های مافیایی بود؛ بخشی که با قتل سولوتزو و کاپیتان مک‌کلاسکی به دست مایکل کورلئونه به نقطه‌ی اوج خود می‌رسد. علاوه بر این، لوکاس پیشنهادهایی فنی در زمینه‌ی تدوین برای افزایش تنش دراماتیک به فرانسیس فورد کاپولا ارائه داد، به‌ویژه در صحنه‌ای که مایکل برای ملاقات پدرش به بیمارستان می‌رود؛ صحنه‌ای که در آن وحشت و ابهام وضعیت به شکلی استادانه به تصویر کشیده شده بود.
حقیقت 18: پدرخوانده برای کاپولا فیلمی خانوادگی بود!
پیش‌تر به حضور دختر کاپولا در سه گانه فیلم های پدرخوانده اشاره کردیم؛ اما حضور خانواده کاپولا تنها به دختر او محدود نمی‌شود. شش نفر از اقوام و آشنایان او در فیلم اول بازی کرده بودند! از جمله آشنایان کاپولا می‌توان به خواهرش، تالیا شایر، در نقش خواهر کورلئونه‌ها و کانی، اگرچه این نقش یکی از نخستین نقش‌آفرینی‌های شایر بود، اشاره کرد. حتی جالب است بدانید که هر دو پسر کاپولا نیز در طی فیلمبرداری در مقابل دوربین ظاهر شده‌اند!
حقیقت 19: کاپولا دست به سانسور پدرخوانده زد
یکی از جالب‌ترین حقایق فیلم پدرخوانده به سال ۱۹۷۷ بازمی‌گردد، زمانی که فرانسیس فورد کوپولا با هدف تأمین بودجه برای پروژه‌ی پرهزینه‌ی خود درباره‌ی جنگ ویتنام با عنوان اینک آخرالزمان (Apocalypse Now)، موافقت کرد نسخه‌ای ویژه از دو قسمت نخست پدرخوانده را برای پخش تلویزیونی آماده کند.
این نسخه از فیلم های پدرخوانده با عنوان The Godfather Saga یا حماسه‌ی پدرخوانده شناخته می‌شود و تفاوت اصلی آن با نسخه‌ی سینمایی در ترتیب زمانی روایت است. داستان از دوران جوانی ویتو کورلئونه در سیسیل آغاز می‌شود و با رویدادهای پایانی قسمت دوم در سال ۱۹۵۹ به پایان می‌رسد. برای انطباق با قوانین سانسور تلویزیونی، برخی از صحنه‌های خشونت‌آمیز حذف شدند، اما در عوض، صحنه‌هایی که در نسخه‌ی اصلی حذف شده بودند به مدل جدید از فیلم های پدرخوانده اضافه شدند.
حقیقت 20: شهرت عبارت: “من به او پیشنهادی می دهم که نمی تواند رد کند”
حتما در فضای مجازی بارها و بارها عبارت: “من به او پیشنهادی می دهم که نمی تواند رد کند” را دیده‌اید. این جمله که در فیلم های پدرخوانده توسط ویتو کورلئونه گفته شد به یکی از ماندگارترین دیالوگ های تاریخ سینما بدل شد. حتی نکته جالب‌تری که وجود دارد این است که این فیلم دیالوگ به انتخاب موسسه فیلم آمریکا به عنوان دومین دیالوگ برتر تاریخ سینما انتخاب شد.
حقیقت 21: پدرخوانده در آثار ملی آمریکا ثبت شد
سری فیلم های پدرخوانده تاثیر مهم و بزرگی بر روی فرهنگ کشور آمریکا و دیگر کشورها گذاشت؛ به همین جهت در سال 1990 میلادی این فیلم به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار ملی آمریکا انتخاب و ثبت شد.
حقیقت 22: صحنه معروف رستوران در رستورانی واقعی فیلمبرداری شد
یکی دیگر از حقایق فیلم های پدرخوانده که لازم است به آن اشاره کنیم، صحنه کشته شدن سولوزو و مک کلاسکی به دست مایکل کورلئونه بود. این صحنه در دل یک رستوران واقعی فیلمبرداری شد.
حقیقت 23: حضور اعضای واقعی مافیا در فیلم؟!
از جمله جنجالی‌ترین حقایق فیلم پدرخوانده، شایعه حضور اعضای واقعی مافیا در پشت‌صحنه یا حتی مقابل دوربین است. این شایعه یا جنجال به حدی بالا گرفت که عوامل فیلم پدرخوانده مجبور شدند تا به آن واکنشی نشان دهند. به عنوان مثال فرانسیس فورد کوپولا در مصاحبه‌ای با هاوارد استرن در سال ۲۰۰۹ به‌صراحت اعلام کرد که هیچ‌یک از اعضای مافیا، نه به‌عنوان بازیگر و نه به‌عنوان مشاور، در ساخت فیلم مشارکت نداشتند.
با وجود این تکذیب، همچنان این گمانه پس از گذشت 50 سال مطرح است که لنی مونتانا، بازیگر نقش «لوکا براتزی»، پیشینه‌ای مرتبط با جرایم سازمان‌یافته داشته و درواقع خود گانگستری واقعی بوده است. این موضوع به ابهامات پیرامون ماهیت واقعی برخی از چهره‌های فیلم و ارتباط آن‌ها با دنیای واقعی مافیا دامن می‌زند.
حقیقت 24: شیوه خاص بیان مارلون براندو
اگر دقت کرده باشید، بدون شک متوجه شده‌اید که مارلون براندو شیوه بیان خاصی در فیلم پدرخوانده دارد. او در مصاحبه‌ای اعلام کرد که این شیوه بیان را از فرانک کاستلو، گانگستر مشهور ایتالیایی، الهام گرفته است.
حقیقت 25: جیانی روسو و ارتباطات مافیایی
آخرین نکته از دل حقایق فیلم های پدرخوانده به ارتباط دیگر این سینمایی با گروه‌های مافیایی اختصاص پیدا می‌کند! جیانی روسو برای کسب نقش کارلو ریزی، داماد خانواده کورلئونه، از روابط نزدیک خود با سران مافیا سواستفاده کرد. پس از تست بازیگری روسو، مارلون براندو اعلام کرد که به دلیل نداشتن تجربه‌ی کافی در عرصه بازیگری، مخالف حضور او در فیلم است. روسو که از این مخالفت خشمگین شده بود، در واکنش به آن، براندو را به شکل‌های مختلفی تهدید کرد. براندو که بی‌پروایی و خشونت روسو را مشاهده کرد، از او خوشش آمد و در نهایت موافقت خود را برای حضورش در فیلم اعلام کرد.
جمع بندی
فیلم پدرخوانده نه تنها یکی از بزرگ‌ترین آثار سینمایی تاریخ است، بلکه پر از حقایق جالب و پشت‌صحنه‌های اسرارآمیزی است که شاید تا به حال از آن‌ها بی‌خبر بوده‌اید. از چالش‌های مالی و هنری در ساخت فیلم گرفته تا حضور افرادی با روابط مرموز و نزدیک با گروه‌های مافیایی، هرکدام از این جزئیات به عمق و جذابیت این حماسه سینمایی افزوده‌اند.
فیلم The Godfather چیزی فراتر از یک داستان خانوادگی-مافیایی است؛ این فیلم همچنان پس از گذشت 50 سال ماندگار و الهام‌بخش است و کارگردان‌های زیادی برای تولید فیلم و سریال از آن الهام می‌گیرند. اگر حقایق فیلم های پدرخوانده شما را شگفت زده کرده است، حتماً نظرات خود را در قسمت کامنت‌ها با ما در میان بگذارید. برای دریافت اطلاعات بیشتر از دنیای سینمای جهان و ایران، مجله سینمایی مستر دیالوگ را دنبال کنید.
در حال ثبت امتیاز، لطفا منتظر بمانید
پشمام واقعا اون کله اسب رو با چه عقلی واقعی گذاشتن؟!!
چقدر جالب که اون گربه اصن توی فیلم نبوده! از اون جالب‌تر که مارلون براندو دیالوگ حفظ نمیکرده😁
چه مطالب جالب و خوندنی بود و واقعا حقایق ۴،۶،۱۱،۱۶،۲۰ و ۲۳ شوکه کننده بود.